Jesteś tutaj
Encyklopedia
Polichlorek winylu jest tworzywem sztucznym, posiadającym właściwości termoplastyczne. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na działanie wielu rozpuszczalników.
PVC znalazł zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, stosuje się go w medycynie (strzykawki, cewniki), elektrotechnice (izolacja w przewodach) czy w branży opakowań. Produkuje się z niego płyty gramofonowe, elementy urządzeń, wykładziny podłogowe, listwy wykończeniowe, folię, elektroizolację itd.
PCW dzielimy ze względu na metodę produkcji na twardy i plastyfikowany, a zważywszy na technologię- na suspensyjny i emulsyjny.
Twardy PCW jest bardzo odporny chemicznie, łatwo się go klei czy spawa i jest prawie całkowicie niepalny (pali się tylko powierzchniowo i szybko gaśnie, zawiera bowiem dużą ilość chloru). Nie reaguje na działanie kwasów, zasad, alkoholi mineralnych i benzyny, natomiast w połączeniu z benzenem czy z eterem- pęcznieje.
Wszystkie rodzaje PCW poddają się spienianiu. W Polsce powszechnie używany jest skrót PCV, który jest niepoprawny językowo. Zamiast niego powinno się stosować w Polsce - PCW, na świecie zaś - PVC.
PETG – rodzaj termoplastycznej żywicy poliestrowej z rodziny PET. Ze względu na domieszkę glikolu nadaje się idealnie do produkcji przezroczystych opakowań i innych produktów metodą wytłaczania.
PETG charakteryzuje się bardzo dobrymi właściwościami odblaskowymi, dużą przezroczystością i połyskiem. Dlatego stosuje się go do wytwarzanie różnego rodzaju folii (sztywnych, giętkich), profili, rur, a także butelek ( z wyjątkiem butelek ciśnieniowych).
Tworzywo to ma bardzo wiele możliwości ozdabiania. Można je zabarwić na dowolny kolor przy użyciu koncentratów barwiących, poddać metalizacji (np. ozdoby choinkowe) lub zastosować nadruk.
Dzięki swoim właściwościom PETG znalazł zastosowanie w farmaceutyce, kosmetyce, reklamie i w branży opakowań.
